a następnie pobieramy je kiedy jest nam potrzebne.
Jeden kilogram wody zgromadzi cztery razy więcej ciepła niż jeden kilogram szamotu. Dlatego bufor jest zbiornikiem wypełnionym właśnie wodą.
Ilość ciepła zgromadzona w buforze zależy od objętości zbiornika i temperatury zawartej
w nim wody. Chcąc w buforze zgromadzić jak najwięcej ciepła, warto zawartą w nim wodę podgrzewać do jak najwyższej temperatury - nawet do blisko 100°C.
Wychodząca z bufora gorąca woda jest mieszana w zaworze termostatycznym z chłodniejszą wodą powracającą. Po zmieszaniu woda przepływa przez grzejniki i oddając tam swoją temperaturę wraca do bufora.
Różnica temperatur wody wychodzącej z bufora i powracającej do niego decyduje o tym ile ciepła z bufora zostanie pobrane, aby komfort cieplny na ustalonym przez użytkownika poziomie został utrzymany.
Dzięki temu możliwe jest bardzo precyzyjnie, oszczędne i niezwykle tanie sterowanie temperaturą grzejników, a zgromadzone w buforze ciepło może wystarczyć nawet na kilka dni. Zdolność ta jest najważniejszą cechą bufora, gdyż umożliwia współpracę z takimi źródłami energii, które bez bufora działają w sposób nieekonomiczny.
w paliwie zostają dopalone w kotle.
Spaliny ulatujące kominem są w zasadzie niewidoczne, bo nie zawierają niespalonych gazów.
czasu spędzonego w kotłowni
W domach posiadamy różne źródła ciepła. Często źródła te dają nadwyżki ciepła, których nie potrzebujemy wykorzystać od razu i tracimy je ponieważ nie mamy gdzie ich magazynować.
Rozwiązaniem jest bufor Kelvin - który inaczej mówiąc - jest magazynem ciepła.
Bufor gromadzi nadwyżki ciepła i dzięki zaawansowanej izolacji długo je utrzymuje.
Z buforem uzyskasz nawet ponad 50% oszczędności, unikniesz strat i bez kosztownej automatyki wygodnie będziesz sterować temperaturą w domu.
Z buforem Kelvin zadbasz także o środowisko - spaliny z Twojego kotła będą czystsze, ponieważ paliwo spalane będzie wydajniej.
którą wygodnie kontrolujesz
w domu. Kiedy w kotle napalimy - temperatura w domu wzrasta. Jeśli jest za gorąco - otwieramy okna, skręcamy kaloryfery lub ograniczamy spalanie w kotle.
Wszystkie te rozwiązania oznaczają jednak stratę wytworzonego w kotle ciepła oraz niepełne wykorzystanie energii z paliwa.
Gdy paliwo całkowicie się już wypali - temperatura w domu szybko zacznie spadać. Zmusza nas to do kolejnej wizyty w kotłowni.
Łącząc kocioł z buforem palimy w kotle z pełną mocą - raz na kilka dni. Całe wytworzone ciepło magazynuje bufor Kelvin, a my będziemy pobierać je w zależności od potrzeb. Jeśli w domu jest za gorąco - skręcamy kaloryfer. Ciepło którego nie wykorzystamy pozostanie w buforze. W domu utrzyma się zadana, komfortowa temperatura.
instalacji centralnego ogrzewania
W kotle nie osadzają się zanieczyszczenia - ponieważ zawsze możesz palić z pełną mocą i spaliny zostają doskonale dopalone.
Palnik w kotłach automatycznych będzie włączał się o wiele rzadziej a moment włączania / wygaszania palnika to czas kiedy najbardziej się on zużywa.
KOMIN
Z uwagi na wspomniane wyżej pełne dopalenie spalin w kominie nie będą osadzać się zanieczyszczenia. Znacznie wydłuża to okres jego bezobsługowej eksploatacji.
POMPA CIEPŁA
Dzięki buforowi pompa ciepła będzie się włączać dużo rzadziej - i pracować w dłuższych cyklach - do momentu napełnienia się bufora. W ten sposób mniej zużywa się sprężarka, będąca najważniejszą częścią pompy.
dostępna ciepła woda do mycia, wolna od bakterii
W ogrzewaczu pojemnościowym podgrzewane jest naraz kilkadziesiąt litrów wody. Dzieje się to niestety bardzo powoli. Drugą istotną wadą tego układu jest możliwość rozwijania się w nim bakterii Legionella.
Ogrzewacze przepływowe, to zbiorniki z gorącą wodą w których zanurzona jest wężownica. Przez wężownicę przepływa zimna woda, ogrzewając się od wody w zbiorniku. Ogrzewana w wężownicy woda nie “stoi” w takim układzie, lecz zaraz po ogrzaniu jest wykorzystana. Dlatego nie dochodzi tu do rozwoju bakterii - co stanowi o bezkonkurencyjnym bezpieczeństwie podgrzewaczy przepływowych.
Najczęściej do wykonania wężownic stosuje się stal, gdyż jest to materiał tani.
Bufor Kelvin dostępny jest w wersji z wężownicą miedzianą ponieważ ten metal kilkukrotnie lepiej od stali przewodzi ciepło. Dzięki temu woda w wężownicy miedzianej natychmiast się ogrzewa i zapewnia komfortowe mycie całej rodzinie.
Miedź ma też właściwości bakteriobójcze - na jej powierzchni bakterie nie utrzymują się dłużej niż 1,5 godziny, gdzie np. na stali nierdzewnej bakterie utrzymują się nawet 30 dni.
w instalacjach wodnych, w stalowych wężownicach, wymiennikach.
Wywołuje groźne choroby układu oddechowego
Znakomitym rozwiązaniem jest połączenie kotła z buforem. Wtedy zawsze możemy palić z pełną mocą i najwyższą wydajnością spalania. Spaliny zostają dopalone do końca w wysokiej temperaturze. Nie przegrzejemy jednak wtedy mieszkania, gdyż nadwyżka ciepła z kotła zostanie w buforze. Bufor utrzyma to ciepło nawet przez kilka dni. Sam bufor, bez rozpalania w kotle, może ogrzewać domowników nawet do tygodnia czasu w zależności od aktualnego zapotrzebowania na ciepło. Dzięki buforowi, możemy w tani i prosty sposób regulować temperaturę w mieszkaniu, czego nie da się uzyskać samą regulacją mocy kotła.
Korzyści z zastosowania bufora to:
maksymalne ograniczenie zanieczyszczenia kotła spowodowane optymalnym spalaniem, które nie daje zanieczyszczeń osadzających się w kotle;
wyeliminowanie zanieczyszczenia komina wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
ograniczenie czasu spędzanego w kotłowni i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego utrzymywania pracy kotła, spowodowane uzyskaniem ciepła z jednego rozpału wystarczającego na dobę lub nawet kilka dni – ciepło to znajduje się w buforze i jest cały czas dostępne;
utrzymywanie ciepła nawet przez kilka dni dzięki bardzo dobrej izolacja bufora. Zmagazynowane ciepło nie jest tracone, tylko jest cały czas do wykorzystania.
Przez większość sezonu grzewczego potrzeba jednak mocy niższych niż 30%. Przy pracy z małą mocą spalanie w kotle przebiega bardzo źle. Dodatkowo występują częste włączenia i wyłączenia pracy kotła. Skutkiem tego jest zabrudzony wymiennik, problemy z palnikiem, zapalarką i podajnikiem. Efektywność spalania jest niska, a przez to zużycie opału jest dużo większe niż przy większych zakresach mocy.
Rozwiązaniem powyższych problemów jest połączenie kotła z buforem. Wtedy kocioł może zawsze pracować w najkorzystniejszym zakresie mocy. Kocioł będzie się włączał bardzo rzadko i będzie pracował najbardziej efektywnie. Nadwyżki ciepła trafią do bufora z którego ciepło będzie ogrzewać domowników bez uruchamiania kotła, bo ciepła starczy nawet na kilka dni.
Uruchomienie kotła nastąpi tylko wtedy, gdy trzeba będzie uzupełnić ciepło w buforze. Pracując z największą efektywnością, zużycie opału będzie niewielkie, a żywotność kotła i wszystkich jego części znacznie się wydłuży.
Najważniejsze korzyści:
wyeliminowanie zanieczyszczenia kotła, palnika i komina, wynikające z optymalnego spalania nie dającego osadzających się zanieczyszczeń;
wydłużenie trwałości kotła i komina, wynikające z utrzymywania temperatury spalin, która uniemożliwia kondensację wody będącą zabójczą dla kotła i komina;
wydłużenie trwałości podzespołów kotła, dzięki zredukowaniu częstego - nawet kilkukrotnego w ciągu doby - rozpalania i wygaszania kotła;
ciepło z załadowanego bufora jest dostępne nawet przez kilka dni.
Ograniczanie pełnego spalania w palenisku powoduje, że tylko niewielka część ciepła trafia do mieszkania, a reszta pod postacią niedopalonych gazów wylatuje kominem zanieczyszczając powietrze. Powolne spalanie drewna wywołuje również brudzenie szyby kominka niedopalonymi substancjami, których umycie jest niezwykle uciążliwe.
Podłączenie do kominka bufora spowoduje, że będzie można zawsze palić z pełną mocą. Nadwyżka ciepła nie przegrzeje nam domu, tylko zostanie zgromadzona w buforze. W ten sposób, bez konieczności utrzymywania spalania przez cała dobę, uzyskujemy ciepło na dzień, czy nawet kilka dni.
Nie musimy już ciągle dokładać drewna, gdyż jeden jego załadunek dostarczy ciepła na dobę lub dłużej. Palimy wtedy kiedy chcemy, a nie wtedy gdy musimy. Zużycie drewna zmniejsza się co najmniej dwukrotnie, gdyż co najmniej dwukrotnie wzrasta wydajność spalania.
Najważniejsze korzyści:
czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;
wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;
pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.
czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;
wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;
pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.
czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;
wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;
pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.
czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;
wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;
pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.
Nie jest to właściwe rozwiązanie, gdyż pojemność ogrzewacza w stosunku do mocy kolektorów jest zbyt mała latem i zbyt duża zimą. Latem użytkownicy przysłaniają część kolektorów, gdyż ich moc jest zbyt duża i ciepło powstaje z dużą nadwyżką. Z kolei zimą woda nie osiąga temperatury zapewniającej komfort cieplny. Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie bufora, którego pojemność cieplna jest kilkukrotnie większa niż pojemność standardowych ogrzewaczy wody.
Bufor pozwala na gromadzenie nadwyżek ciepła, które przy ogrzewaczu są bezpowrotnie tracone. Właściwym jest stosowanie buforów z dwiema wężownicami. Wężownica dolna podłączona do kolektorów ogrzewa wodę w buforze. Wężownica górna podgrzewa wodę użytkową odbierając ciepło z gorącej wody wypełniającej bufor. Dzięki warstwowemu utrzymywaniu ciepła w buforze, jego pojemność dostosowuje się do ilości ciepła z kolektorów: dużej latem i niewielkiej zimą.
Najważniejsze korzyści:
Podobnie jest z instalacją off-grid, gdy układ nie jest podpięty do sieci. Wówczas nadwyżki prądu gromadzi się w akumulatorach lub bezpowrotnie traci. Jeśli prąd z instalacji fotowoltaicznej wykorzystywany jest do ogrzewania wody, to lepszym rozwiązaniem magazynowania energii jest skierowanie jej bezpośrednio do bufora z pominięciem akumulatorów.
Trwałość akumulatorów i elektroniki jest znikoma w stosunku do trwałości samych paneli fotowoltaicznych, które dorównują trwałości bufora. Układ taki pozwala oszczędzać akumulatory a także stosować ich mniejszą ilość, co znacznie zmniejsza koszt inwestycji i koszty późniejszej eksploatacji całości.
Najważniejsze korzyści:
Zastosowanie bufora w instalacji z pompą ciepła jest oczywiste i stosowane w każdej instalacji, gdyż umożliwia dopasowanie dostarczania ciepła do jego aktualnego zapotrzebowania. Bufor stabilizuje pracę pompy ciepła, która z buforem nie musi pracować w trybie włącz-wyłącz. Praca z buforem odbywa się do naładowania bufora.
Ponownie włącza się, gdy część energii zostanie zużyta i występuje potrzeba uzupełnienia energii. Dzięki temu pompa nie ulegnie natychmiastowej awarii. Ilość gromadzonego ciepła zależy od pojemności zbiornika i od temperatury do jakiej można podgrzać wodę w zbiorniku. Pompy ciepła są niskotemperaturowymi źródłami ciepła i dlatego w takich instalacjach wymagane są bardzo duże pojemności zbiorników.
W przypadku instalacji wyposażonych w grzejniki – zwłaszcza w domach o słabej izolacji termicznej - nie ma w ogóle możliwości użytkowania pompy ciepła, gdyż temperatura do jakiej może ona podgrzać wodę jest niewystarczająca do tego, by ogrzewanie grzejnikami było skuteczne.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pompa ciepła nie jest podstawowym źródłem ciepła. Wtedy może ona dostarczać ciepło do bufora w okresie, gdy nie są wymagane wysokie temperatury wody w instalacji. W czasie, gdy wystąpi zapotrzebowanie na wyższe temperatury wody, można włączyć w buforze grzałki elektryczne lub dostarczać ciepło z kotła albo kominka podgrzewając wodę do wyższych temperatur.
Bufor w tym przypadku spełni oprócz funkcji akumulatora ciepła, funkcję sprzęgła hydraulicznego umożliwiającego podłączenie wielu źródeł energii.
Zastosowanie bufora w instalacji z pompą ciepła jest oczywiste i stosowane w każdej instalacji, gdyż umożliwia dopasowanie dostarczania ciepła do jego aktualnego zapotrzebowania. Bufor stabilizuje pracę pompy ciepła, która z buforem nie musi pracować w trybie włącz-wyłącz. Praca z buforem odbywa się do naładowania bufora.
Ponownie włącza się, gdy część energii zostanie zużyta i występuje potrzeba uzupełnienia energii. Dzięki temu pompa nie ulegnie natychmiastowej awarii. Ilość gromadzonego ciepła zależy od pojemności zbiornika i od temperatury do jakiej można podgrzać wodę w zbiorniku. Pompy ciepła są niskotemperaturowymi źródłami ciepła i dlatego w takich instalacjach wymagane są bardzo duże pojemności zbiorników.
W przypadku instalacji wyposażonych w grzejniki – zwłaszcza w domach o słabej izolacji termicznej - nie ma w ogóle możliwości użytkowania pompy ciepła, gdyż temperatura do jakiej może ona podgrzać wodę jest niewystarczająca do tego, by ogrzewanie grzejnikami było skuteczne.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pompa ciepła nie jest podstawowym źródłem ciepła. Wtedy może ona dostarczać ciepło do bufora w okresie, gdy nie są wymagane wysokie temperatury wody w instalacji. W czasie, gdy wystąpi zapotrzebowanie na wyższe temperatury wody, można włączyć w buforze grzałki elektryczne lub dostarczać ciepło z kotła albo kominka podgrzewając wodę do wyższych temperatur.
Bufor w tym przypadku spełni oprócz funkcji akumulatora ciepła, funkcję sprzęgła hydraulicznego umożliwiającego podłączenie wielu źródeł energii.
Zastosowanie bufora w instalacji z pompą ciepła jest oczywiste i stosowane w każdej instalacji, gdyż umożliwia dopasowanie dostarczania ciepła do jego aktualnego zapotrzebowania. Bufor stabilizuje pracę pompy ciepła, która z buforem nie musi pracować w trybie włącz-wyłącz. Praca z buforem odbywa się do naładowania bufora.
Ponownie włącza się, gdy część energii zostanie zużyta i występuje potrzeba uzupełnienia energii. Dzięki temu pompa nie ulegnie natychmiastowej awarii. Ilość gromadzonego ciepła zależy od pojemności zbiornika i od temperatury do jakiej można podgrzać wodę w zbiorniku. Pompy ciepła są niskotemperaturowymi źródłami ciepła i dlatego w takich instalacjach wymagane są bardzo duże pojemności zbiorników.
W przypadku instalacji wyposażonych w grzejniki – zwłaszcza w domach o słabej izolacji termicznej - nie ma w ogóle możliwości użytkowania pompy ciepła, gdyż temperatura do jakiej może ona podgrzać wodę jest niewystarczająca do tego, by ogrzewanie grzejnikami było skuteczne.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pompa ciepła nie jest podstawowym źródłem ciepła. Wtedy może ona dostarczać ciepło do bufora w okresie, gdy nie są wymagane wysokie temperatury wody w instalacji. W czasie, gdy wystąpi zapotrzebowanie na wyższe temperatury wody, można włączyć w buforze grzałki elektryczne lub dostarczać ciepło z kotła albo kominka podgrzewając wodę do wyższych temperatur.
Bufor w tym przypadku spełni oprócz funkcji akumulatora ciepła, funkcję sprzęgła hydraulicznego umożliwiającego podłączenie wielu źródeł energii.
Uzyskamy to kiedy energię cieplną zgromadzimy w nocy - kiedy obowiązuje tzw. "taryfa nocna" na prąd. Wtedy jest on tani. Jeśli podgrzejemy w tym czasie grzałkami wodę w buforze - będziemy mogli korzystać ze zgromadzonego w nim ciepła przez cały dzień.
Jeszcze większą obniżkę kosztów ogrzewania można uzyskać stosując zasilanie hybrydowe, czyli w dzień korzystać z prądu pochodzącego z paneli fotowoltaicznych, a brakującą ilość ciepła uzupełniać prądem z taryfy nocnej.
Korzyści z zastosowania bufora z grzałkami:
czy pelletem.
Z BUFOREM POŁĄCZYSZ:
energii elektrycznej, czasu
urządzeń w instalacji CO
wody do mycia
BUFOR to oszczędność paliwa, energii elektrycznej, czasu spędzonego w kotłowni
Zobacz jak to działa, kiedy z buforem połączysz:
połączenie kotła ładowanego ręcznie z buforem Kelvin znacząco poprawi wydajność spalania w kotle. Wydajniejsze spalanie - to nawet kilkukrotnie mniejsze zużycie paliwa
W naszym klimacie przez większość sezonu grzewczego temperatury są dodatnie. Nasz dom potrzebuje wtedy dużo mniej ciepła niż podczas mrozów.
To powoduje, że palimy tak, by ograniczyć moc kotła. Niestety, takie palenie bardzo zmniejsza wydajność spalania. Niedopalone zimne spaliny zamiast dać dodatkowe ciepło ulatują kominem zanieczyszczając przy tym powietrze.
Znakomitym rozwiązaniem jest połączenie kotła z buforem. Wtedy zawsze możemy palić z pełną mocą i najwyższą wydajnością spalania. Spaliny zostają dopalone do końca w wysokiej temperaturze. Nie przegrzejemy jednak wtedy mieszkania, gdyż nadwyżka ciepła z kotła zostanie w buforze. Bufor utrzyma to ciepło nawet przez kilka dni.
Sam bufor, bez rozpalania w kotle, może ogrzewać domowników nawet do tygodnia czasu w zależności od aktualnego zapotrzebowania na ciepło. Dzięki buforowi, możemy w tani i prosty sposób regulować temperaturę w mieszkaniu, czego nie da się uzyskać samą regulacja mocy kotła.
Korzyści z zastosowania bufora to:
- bardzo duże oszczędności opału (nawet do 50%)
spowodowane optymalnym i najbardziej wydajnym spalaniem w kotle z mocą nominalną;
- maksymalne ograniczenie zanieczyszczenia kotła
spowodowane optymalnym spalaniem, które nie daje zanieczyszczeń osadzających się w kotle;
- wyeliminowanie zanieczyszczenia komina
wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
- ograniczenie czasu spędzanego w kotłowni
i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego utrzymywania pracy kotła, spowodowane uzyskaniem ciepła z jednego rozpału wystarczającego na dobę lub nawet kilka dni – ciepło to znajduje się w buforze i jest cały czas dostępne;
- utrzymywanie ciepła nawet przez kilka dni
dzięki bardzo dobrej izolacja bufora. Zmagazynowane ciepło nie jest tracone, tylko jest cały czas do wykorzystania.
oszczędzisz paliwo, wydłużona zostanie żywotność kotła, poprawi się czystość spalin
Decydując się na kocioł z automatycznym podawaniem paliwa chcemy, żeby był on bezobsługowy. Rzeczywistość pokazuje, że często bywa inaczej. Kotły na pellet lub eko-groszek mogą pracować efektywnie jedynie w zakresie mocy od 30% do 100%. Przez większość sezonu grzewczego potrzeba jednak mocy niższych niż 30%. Przy pracy z małą mocą spalanie w kotle przebiega bardzo źle. Dodatkowo występują częste włączenia i wyłączenia pracy kotła. Skutkiem tego jest zabrudzony wymiennik, problemy z palnikiem, zapalarką i podajnikiem. Efektywność spalania jest niska, a przez to zużycie opału jest dużo większe niż przy większych zakresach mocy.
Rozwiązaniem powyższych problemów jest połączenie kotła z buforem. Wtedy kocioł może zawsze pracować w najkorzystniejszym zakresie mocy. Kocioł będzie się włączał bardzo rzadko i będzie pracował najbardziej efektywnie. Nadwyżki ciepła trafią do bufora z którego ciepło będzie ogrzewać domowników bez uruchamiania kotła, bo ciepła starczy nawet na kilka dni. Uruchomienie kotła nastąpi tylko wtedy, gdy trzeba będzie uzupełnić ciepło w buforze. Pracując z największą efektywnością, zużycie opału będzie niewielkie, a żywotność kotła i wszystkich jego części znacznie się wydłuży.
- oszczędność opału, wynikająca z optymalnego i najbardziej wydajnego spalania w kotle z mocą w zakresach jego największej sprawności;
- wyeliminowanie zanieczyszczenia kotła, palnika i komina, wynikające z optymalnego spalania nie dającego osadzających się zanieczyszczeń;
- wydłużenie trwałości kotła i komina, wynikające z utrzymywania temperatury spalin, która uniemożliwia kondensację wody będącą zabójczą dla kotła i komina;
- wydłużenie trwałości podzespołów kotła, dzięki zredukowaniu częstego - nawet kilkukrotnego w ciągu doby - rozpalania i wygaszania kotła; ciepło z załadowanego bufora jest dostępne nawet przez kilka dni.
wykorzystasz nadwyżki ciepła, które dotąd trafiały do komina. Zadbasz przy tym o środowisko nie rezygnując z pełni walorów dekoracyjnych kominka
Palenie w kominku najczęściej jest nieefektywne, bo spalamy drewno z niewielkim płomieniem. Zmniejszając dopływ powietrza do paleniska, uniemożliwiamy spalenie gazów zawartych w drewnie. Drewno zawiera w swojej masie aż 85% substancji lotnych. Przy paleniu z pełną mocą gazy te spalają się dając bardzo dużo energii – dużo więcej, niż dostarczy część stała drewna. Ograniczanie pełnego spalania w palenisku powoduje, że tylko niewielka część ciepła trafia do mieszkania, a reszta pod postacią niedopalonych gazów wylatuje kominem zanieczyszczając powietrze. Powolne spalanie drewna wywołuje również brudzenie szyby kominka niedopalonymi substancjami, których umycie jest niezwykle uciążliwe.
Podłączenie do kominka bufora spowoduje, że będzie można zawsze palić z pełną mocą. Nadwyżka ciepła nie przegrzeje nam domu, tylko zostanie zgromadzona w buforze. W ten sposób, bez konieczności utrzymywania spalania przez cała dobę, uzyskujemy ciepło na dzień, czy nawet kilka dni.
Nie musimy już ciągle dokładać drewna, gdyż jeden jego załadunek dostarczy ciepła na dobę lub dłużej. Palimy wtedy kiedy chcemy, a nie wtedy gdy musimy. Zużycie drewna zmniejsza się co najmniej dwukrotnie, gdyż co najmniej dwukrotnie wzrasta wydajność spalania.
Korzyści z zastosowania bufora to:
- bardzo duże oszczędności drewna, wynikające z najbardziej wydajnego spalania, gdzie dopalane są uwolnione z drewna gazy;
- czysta szyba w kominku, co wynika ze spalenia w palenisku substancji, które przy niezupełnym spalaniu osiadały na tej szybie;
- wyeliminowanie zanieczyszczenia komina, wywołane przez doskonałe dopalenie spalin, co powoduje, że w kominie nie ma się co osadzać;
- ograniczenie ciągłej obsługi i rozpalania kilka razy na dobę, lub ciągłego dokładania drewna, wynikające z uzyskiwania ciepła z jednego odpowiednio dobranego załadunku – ciepło trafia do bufora i jest cały czas dostępne, nawet prze kilka dni;
- pełne wykorzystanie walorów dekoracyjnych kominka, można cieszyć się płomieniem wypełniającym całe palenisko bez obawy przegrzania mieszkania.
zgromadzisz nadwyżki ciepła przy każdych warunkach pogodowych
Bufor z kolektorami słonecznymi gromadzi ciepło powstające przez fragment doby, kiedy kolektory słoneczne poddane są bezpośredniemu promieniowaniu słońca. Najczęściej energia ta powstaje w porze, kiedy nie ma na nią zapotrzebowania. Dlatego kolektory słoneczne są zawsze montowane z pojemnościowym ogrzewaczem wody.
Nie jest to właściwe rozwiązanie, gdyż pojemność ogrzewacza w stosunku do mocy kolektorów jest zbyt mała latem i zbyt duża zimą. Latem użytkownicy przysłaniają część kolektorów, gdyż ich moc jest zbyt duża i ciepło powstaje z dużą nadwyżką. Z kolei zimą woda nie osiąga temperatury zapewniającej komfort cieplny. Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie bufora, którego pojemność cieplna jest kilkukrotnie większa niż pojemność standardowych ogrzewaczy wody.
Bufor pozwala na gromadzenie nadwyżek ciepła, które przy ogrzewaczu są bezpowrotnie tracone. Właściwym jest stosowanie buforów z dwiema wężownicami. Wężownica dolna podłączona do kolektorów ogrzewa wodę w buforze. Wężownica górna podgrzewa wodę użytkową odbierając ciepło z gorącej wody wypełniającej bufor. Dzięki warstwowemu utrzymywaniu ciepła w buforze, jego pojemność dostosowuje się do ilości ciepła z kolektorów: dużej latem i niewielkiej zimą.
unikniesz strat związanych z oddawaniem energii do sieci
Bufor z fotowoltaiką pozwala gromadzić energię cieplną wytwarzaną z nadwyżek energii elektrycznej. Użytkownicy instalacji fotowoltaicznych on-grid pobierając energię elektryczną z sieci, tracą kilkadziesiąt procent wcześniej oddanej energii. Chcąc uniknąć straty można nadwyżkę energii z paneli fotowoltaicznych odprowadzić do bufora w postaci ciepła.
Podobnie jest z instalacją off-grid, gdy układ nie jest podpięty do sieci. Wówczas nadwyżki prądu gromadzi się w akumulatorach lub bezpowrotnie traci. Jeśli prąd z instalacji fotowoltaicznej wykorzystywany jest do ogrzewania wody, to lepszym rozwiązaniem magazynowania energii jest skierowanie jej bezpośrednio do bufora z pominięciem akumulatorów. Trwałość akumulatorów i elektroniki jest znikoma w stosunku do trwałości samych paneli fotowoltaicznych, które dorównują trwałości bufora. Układ taki pozwala oszczędzać akumulatory a także stosować ich mniejszą ilość, co znacznie zmniejsza koszt inwestycji i koszty późniejszej eksploatacji całości.
uzyskasz bezpieczne ogrzewanie prądem w cenie ogrzewania gazowego
Bufor z grzałkami elektrycznymi zasilanymi z instalacji elektrycznej, pozwala ogrzewać dom w sposób tani i niezwykle wygodny. Jest również najtańszym dostępnym źródłem ciepła. Bufor umożliwia zgromadzenie energii cieplnej powstającej w nocy przy wykorzystaniu drugiej taryfy, czyli w czasie, gdy prąd jest tani.
Powszechnie uważa się, że prąd jest drogim nośnikiem energii, jednak przy zastosowaniu licznika dwutaryfowego można z niego korzystać w niskiej cenie w określonych godzinach. Ogrzewanie prądem z drugiej taryfy kosztuje tyle, co ogrzewanie gazem. Dla tych, którzy ze względów bezpieczeństwa nie chcą stosować gazu, albo nie mogą, gdyż nie mają przyłącza, ogrzewanie prądem z drugiej taryfy jest świetną alternatywą. Tańszy prąd zasadniczo dostępny jest tylko w nocy i dlatego potrzebny jest bufor, który ładuje się w nocy, a ciepło z niego rozprowadzane jest całą dobę. Bufor może być jedynym źródłem ciepła dla domu i dla instalacji ciepłej wody użytkowej.
ograniczysz zużycie pompy ciepła - stabilizując jej pracę
Bufor z pompą ciepła pozwala stabilizować pracę pompy ciepła, która nie ma regulacji mocy i bez bufora musiałaby pracować w systemie włącz-wyłącz, co skutkowałoby rychłą awarią. Dlatego pompy ciepła łączone są z buforami. W takim układzie rolą pompy ciepła jest ładowanie bufora, a ciepło z bufora dostarczane jest do instalacji grzewczej. Wymagane są duże objętości buforów, gdyż pompa ciepła podgrzewa wodę do niewielkich temperatur. Różnica między maksymalną temperaturą do jakiej pompa ciepła może podgrzać wodę w instalacji, a temperaturą pracy ogrzewania podłogowego jest niewielka i stąd potrzeba dużych pojemności do akumulacji ciepła.
W przypadku instalacji wyposażonych w grzejniki, najczęściej nie ma w ogóle możliwości użytkowania pompy ciepła, gdyż temperatura do jakiej może ona podgrzać wodę jest niewystarczająca do tego, by ogrzewanie grzejnikami było skuteczne. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pompa ciepła nie jest podstawowym źródłem ciepła. Wtedy może ona dostarczać ciepło do bufora w okresie, gdy nie są wymagane wysokie temperatury wody w instalacji.
W czasie gdy wystąpi zapotrzebowanie na wyższe temperatury wody, można włączyć w buforze grzałki elektryczne lub dostarczać ciepło z kotła albo kominka podgrzewając wodę do wyższych temperatur. Bufor w tym przypadku spełni oprócz funkcji akumulatora ciepła, funkcję sprzęgła hydraulicznego umożliwiającego podłączenie wielu źródeł energii.
Bufor z wężownicą do ciepłej wody użytkowej pozwala na przepływowe ogrzewanie wody. Ogrzewacze wody występują jako pojemnościowe i przepływowe. Ogrzewacze pojemnościowe działają w ten sposób, że woda podgrzewana jest w zbiorniku o pojemności od kilkudziesięciu do nawet kilkuset litrów. Taki zbiornik musi być odporny na korozję, gdyż cały czas dopływa do niego świeża natleniona woda. Stosuje się zbiorniki nierdzewne lub z anodą magnezową.
Zbiorniki nierdzewne zawierające nikiel są niebezpieczne dla osób uczulonych na ten metal. Z kolei „rozpuszczająca” się w wodzie elektroda magnezowa powoduje, że metal ten cały czas znajduje się w naszej wodzie. Oprócz tych zagrożeń jest jeszcze jedno najpoważniejsze. Ogrzewacze pojemnościowe są miejscem, gdzie bakterie Legionella mają znakomite warunki do rozwoju. Legionella wywołuje bardzo ciężkie zapalenie płuc; dlatego coraz większą popularność zdobywają ogrzewacze przepływowe.
Zainstalowana w buforze wężownica do ogrzewania ciepłej wody użytkowej, umiejscowiona jest w górnej części bufora. Woda w buforze rozwarstwia się; woda gorąca ma mniejszy ciężar właściwy i unosi się we wnętrzu bufora do góry, zaś woda zimna o większym ciężarze właściwym we wnętrzu bufora opada. Dzięki temu wystarczy rozpalić w kotle nawet raz na tydzień, żeby mieć ciepłą wodę do mycia przez tydzień, bez konieczności codziennego rozpalania. Najlepiej gdy wężownica wykonana jest z miedzi. Z kolei kształt wężownicy w bardzo istotnym stopniu wpływa na utrzymanie rozwarstwienia wody w buforze.
Woda zimna z sieci przepływając przez wężownicę ogrzewa się od wody wypełniającej bufor i wypływa gorąca. Bufor umożliwia ustawienie stałej, dowolnej temperatury wody. Dzięki temu można mieć w kranie wodę o temperaturze ustawionej z dokładnością do jednego stopnia.